KUNDUR daripada keluarga Cucurbitaceae yang turut dikenali
sebagai beligu, tung kua, petha atau dalam bahasa Inggeris di gelar winter
melon, wax gourd atau ash gourd.
Pada masa kini banyak diusahakan di Asia Selatan dan Asia
Barat.
Sehingga kini, asal-usul sebenar kundur tidak dapat
dipastikan kerana ia juga merupakan tanaman terpenting dan utama di China,
India, Filipina dan sebahagian dari Asia.
Di Malaysia, terdapat dua jenis buah kundur iaitu kundur Cina
dan Kundur Jawa.
Beza di antara keduanya adalah berdasarkan keadaan kulit luar
iaitu kundur Cina mempunyai kulit luar yang licin, manakala kundur Jawa
mempunyai kulit yang berbulu.
Keistimewaan dan khasiat Kundur
Kundur atau 'dong gua' dari sudut perubatan tradisional
masyarakat Cina berupaya menghilangkan dahaga dan mampu menyejukkan badan untuk
pesakit yang menghidap demam.
Selain itu, di negara China, biji dan minyak biji kundur
banyak digunakan sebagai ubat untuk membuang cacing.
Biji kundur digoreng dan dimakan oleh orang Cina disebabkan
nilai perubatan yang baik dan bukannya sebagai makanan.
Lazimnya, mereka menggunakan kundur untuk mengurangkan rasa
sakit dan mengelakkan kelaparan serta memanjangkan hayat.
Malah, biji kundur digunakan bagi merawat masalah kulit dan
abu bijinya pula dibakar sebagai penawar untuk penyakit gonorea.
Di Filipina, sirap dari buah kundur segar dijadikan sebagai
ubat bagi mengatasi masalah pernafasan dan paru-paru.
Di Korea, kundur banyak digunakan untuk mengatasi masalah
diabetes atau kencing manis dan diuresis.
Di India pula, kundur telah digunakan sebagai agen terapeutik
untuk rawatan kencing manis, penyakit dieresis, jangkitan kencing, dan masalah
keradangan kronik.
Jus dan ekstrak buah kundur sesuai sebagai penawar antiulser,
antidepressant dan diuretik, serta memberi perlindungan terhadap penyakit histamine-induced
bronchospasm.
Masyarakat Melayu menggemari buah kundur bagi menghilangkan
dahaga dan sebagai perangsang membuang air kecil.
Air buah kundur itu juga boleh digunakan sebagai pencuci mata
yang merah dan bengkak. Daun dan buah kundur dapat digunakan untuk mengurangkan
panas dengan cara memupuk di dahi orang yang demam panas atau yang mengalami sawan.
Manakala, orang Cina pula gemar menggunakan buah kundur untuk
membuat acar manisan dan mengukus buah kundur bersama daging, udang, dan
lain-lain.
Pucuk dan daun muda kundur boleh dimakan sebagai sayuran
segar. Biji kundur dikeringkan dan diproses untuk dijadikan makanan ringan
dipanggil kuaci.
Kulit, isi buah, jus dan biji kundur digunakan sebagai
penawar demam panas dan dapat menyejukkan badan, buasir, lebam atau bengkak,
sakit usus, sakit buah pinggang, baik untuk sistem penghadaman serta mereka yang
menghidapi sakit kencing manis dan lemah limpa.
Abu biji kundur digunakan untuk merawat penyakit gonorea
manakala abu kulit buahnya dapat mengubat luka. Pada masa dahulu, lapisan luar
kulit buah kundur digunakan untuk membuat lilin.
Sifat tanaman
Pokok kundur mempunyai daun lebar berwarna hijau dan mampu
mencapai ketinggian sehingga 15 hingga 20 sentimeter (sm).
Bunga kundur pula berwarna kuning dan mampu menarik serangga
untuk aktiviti pendebungaan seperti lebah, rama-rama, lalat dan sebagainya.
Buah kundur mampu membesar dan mencapai berat sehingga 10-15
kilogram (kg) sebiji.
Terdapat satu lapisan putih atau lilin di bahagian luar kulit
buah kundur dan sebagai menunjukkan bahawa buah tersebut telah mencapai tempoh
matang dan boleh dituai.
Tanaman kundur tidak mempunyai masalah penyakit yang serius
dan kurang di serang serangga.
Buah jenis labu ini mengandungi 97 peratus air, sedikit garam
galian serta vitamin, kanji, alkaloid, asid resin, protein dan gula.
Buah kundur adalah labu yang tahan lama dan boleh disimpan
selama setahun selepas dituai dengan kualiti tetap segar.
Kaedah penanaman
Pokok kundur mudah ditanam jika dibandingkan dengan jenis
cucurbit lain, sama ada ditanam secara melata di atas tanah atau menjalar pada
tiang sokongan.
Di rantau ini, pokok kundur ditanam dengan biji dan
mengeluarkan hasil dalam empat hingga lima bulan.
Kaedah penanaman berbeza mengikut keadaan tanah dan iklim
persekitaran di sesuatu kawasan. Berikut adalah kaedah penanaman yang biasanya
digunapakai :
* Bahan tanaman - Biji.
* Jarak tanaman - 100 sm x 100 sm.
* Keperluan benih - 600 gram/ekar.
* Kaedah semaian - Dulang semaian atau tanam terus.
* Baja - Baja organik (50g/pokok) dan semburan foliar (daun)
organik.
* Pengairan - Siram dua kali sehari. Elakkan dari banjir
serta keadaan pokok dan tanah yang terlalu lembap kerana boleh memusnahkan
pokok.
* Kesesuaian tanah - Sesuai di kebanyakan jenis tanah yang
mempunyai pH kuran daripada lima. Jenis tanah berpasir, menerima cahaya
matahari 100 peratus serta mempunyai saliran yang baik.
* Sungkupan - Menggunakan sungkupan seperti plastik
silvershine atau jerami untuk mengekalkan kelembapan pada tanah.
* Kesesuaian iklim - Tropika.
* Mula memetik hasil - 14 minggu selepas ditanam.
* Hasil purata antara 20 dan 30 tan seekar.
No comments:
Post a Comment